Alvorens ik met de elektrische bedrading kon beginnen, heb ik eerst een schema gemaakt. Zodat ik kon berekenen wat ik aan materiaal nodig zou kunnen hebben. Ook heb ik de nodige boeken geraadpleegd om te zien hoe alles het beste kon worden aangepakt. Om te voorkomen dat het een rommeltje zou worden heb ik gebruik gemaakt van rijgklemmen. Op de onderstaande foto’s is het één en ander goed te zien.
Op bovenstaande foto’s is goed te zien hoe mijn navigatie hoek er uit gaat zien.
Het is handig om een gestabiliseerde 12 volt voeding te hebben , zodat op eenvoudige wijze alle gemonteerde lampjes direct gecontroleerd kunnen worden.
Door het hele schip heen heb ik de nodige plastic leidingen achter de betimmering gemonteerd, zodat het eenvoudig was om de kabels aan te brengen. Het voordeel hiervan is dat alles goed beschermd en vast zit. De gehele verlichting is met LED lampen en twee-draderig uitgevoerd. Op dit moment is het gehele 12 volt gedeelte gereed. Ook het totale 230 volt gedeelte is volledig nieuw aangebracht. Het gaf nogal wat problemen, onder meer door dat mijn Vetus lader/omvormer het tijdens de test procedure niet meer naar behoren wou functioneren. Met name het omvormen gaf problemen. Reparatie leek ons de enige oplossing. Na enig gezoek heb ik een reparateur gevonden die toevallig ook aan de ontwikkeling van het apparaat meegewerkt had. In plaats van repareren leek het verstandiger het apparaat voor een identieke lader/omvormer om te ruilen met geringe meerkosten. Na montage, er hoefden immers geen aanpassingen te worden gedaan, bleek mijn nieuwe lader/omvormer als een zonnetje te werken zodat het 230 volt gedeelte nu ook gereed is.
Inmiddels zijn we gestart om de motor af te monteren en uit te lijnen. Bij het verwijderen van de motor uit het schip, bleek de motor een beetje klungelig op zijn fundatie te staan en niet goed was uitgelijnd. Een kennis van mij wiens dagelijks werk, het werken met scheepsmotoren in grote zeiljachten is, heeft een perfecte job gedaan, onze Sabb staat nu professioneel op z’n fundatie en is perfect uitgelijnd en klaar om straks na de tewaterlating zijn werk te doen.
Nu het technische gedeelte klaar is en het weer wat aantrekkelijker wordt ben ik begonnen het onderwaterschip te schuren en in de Hempel Tie-Coat te zetten. Na droging van de tie-coat heb ik de antifouling aan gebracht.
Mij rest nu alleen nog de anodes te monteren. Na lang zoeken om het juiste formaat anodes te vinden, vond ik interessante informatie over anodes van het bedrijf MGDuff, klik op de naam voor een uitgebreide Nederlandse uitleg. Inmiddels ben ik er ook achter gekomen dat de anodes op diverse adressen in Nederland te koop zijn en ik ben dan ook tot koop overgegaan.
Ook de omkeerbare schroef heeft wat aandacht nodig. Bij inspectie bleek dat iets te speling in zat. Inmiddels zijn de druklagers vervangen ( Sabb onderdelen zijn erg duur) en het lijkt nu een stuk beter.
Nadat de tent, die toch een viertal jaren op de boot heeft gestaan, verwijderd was, heeft mijn vriendelijke buurman zijn loods beschikbaar gesteld om de laatste puntjes op de i te zetten. Dit is meestal meer dan je denkt. Bovendien naar boven kijkend naar de romp zie je toch de nodige ongerechtigheden, waar je wat aan wilt doen. Maar na een week hard werken was het dan eindelijk zover. Nadat de mast er opgelegd en goed vast gebonden was konden we zeggen: “Klaar voor de tewaterlating”.
Voor een te water lating is een mooie dag ideaal en geeft er meestal een feestelijk tintje aan, maar in ons geval was het een koude dag met slecht weer, windvlagen en stevige regenbuien. Uitstellen kon niet, omdat de kraan besproken was. Mijn echtgenote heeft er toch maar wat champagne tegen aan gegooid en de Ebb Tide een behouden vaart toegewenst.De toeschouwers stonden een tiental meters verder op te schuilen. Het was dus een weinig feestelijke gebeurtenis.
Nadat het schip langzaam in het water zakte, dacht ik daar hangt vier jaar werk en nu maar hopen dat alles dicht is. Na de nodige controle van alle afsluiters bleek dat alles goed dicht is. Klaar voor de tocht naar de tuigerij van Zeilmakerij Molenaar in Grou
Nadat alles gecontroleerd is en de nodige vallen vernieuwd zijn, breekt wederom een spannend moment aan. Het plaatsen van de mast. In plaats van de oude houten mast, welke zich in een slecht staat bevond, heb ik gekozen voor een aluminium mast. Mede gezien het feit dat de nodige kabels in mast aangebracht moesten worden.
Nadat de mast recht opstond en getrimd was, werd het Furlex rolreef systeem in elkaar gezet, hetgeen vakkundig door Pierre Modderman van Zeilmakerij Molenaar gedaan werd. Ook voerde hij nog een laatste inspectie boven in de mast uit.
Intussen worden in de zeilmakerij de zeilen gecontroleerd en aangepast. Ik kan niet wachten totdat de zeilen erop staan.
Inmiddels zijn er een paar proeftochten gemaakt onder zeil. Helaas stond er weinig wind, zodat alles nog niet goed uitgetest kon worden.
Bovendien moet er iets georganiseerd worden om foto’s te krijgen van je schip onder zeil. Tot op heden heb ik helaas geen foto’s van een zeilende Ebb Tide.
Wel hebben we de eerste vakantie op onze Trewes 1A doorgebracht en uitgebreid door Friesland gezeild. Tot mijn grote tevredenheid ben ik weinig problemen tegen gekomen.
Ik heb tijdens onze vakantie vele leuke reacties gehad van mensen, die in het verleden ook in een Trewes gehad hebben. Waarbij vele goede herinneringen werden opgehaald. Het is toch verbazingwekkend dat over een type schip nog steeds zo lyrisch wordt gesproken.
De Ebb Tide in Langweer
Na al het werk gedurende een viertal jaren kunnen er nu een paar foto’s getoond worden van het interieur. Een aantal puntjes zijn op de “i” gezet. Nog een paar weken en dan gaat de EbbTide de winterberging in. Op naar het volgend seizoen !